Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No144 part06.png

pana, abyś nikomu o tem nie wspominał...
 — Może pan być zupełnie spokojny... nie mieszam się w nie swoje rzeczy.
 — Liczę na pańskie słowo.
 Jakób wyjął z kieszeni pugilares.
 Wyjął trzy bilety po tysiąc franków i podał je przedsiębiorcy.
 — Racz pan, proszę, przyjąć to na rachunek.
 — Trzy tysiące franków! — wykrzyknął majster mularski. Ależ panie, rachunek jaki panu podam, nie dosięsięgnie zapewne tej sumy...
 — Jeżeli tak, to tem lepiej dla pana... To co pozostanie, będzie czystym zyskiem twoim.
 Majster wziął pieniądze.
 — Dziękuję panu — rzekł, pański sposób postępowania dodaje zachęty do pracy...
 Wyszedłszy zaś z willi mówił do siebie:
 — Widocznie, że to maniak, a nawet waryat, ale łagodny...
 Pozostawszy sam z Jakóbem, Pascal wcale nawet nie pytał się o przyczynę robót zarządzonych.
 Zrozumiał wszystko, albo raczej odgadł odrazu wszystko.