Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No146 part08.png

ścicielem książek, które trafnie nazywasz pan brylantami, to ja je kupię od pana!...
 — Z przykrością muszę objaśnić pana doktora, że książki te już są sprzedane prawie...
 — Któż je kupuje?...
 — Anglik pewien...
 — To wielka szkoda! — Kto wie czy ja bym nie lepiej za nie zapłacił od tego anglika...
 — Tak by pan istotnie pragnął ich nabycia?...
 — Przyznaję...
 — A więc, ażeby się przy podobać nowemu klijentowi, postaram się, iżby w jakikolwiekbądź sposób zerwać umowę. Zależeć to będzie od ceny, jaką mi pan ofiarujesz...
 — Jakaż ma być ta cena?...
 — Powiem panu za kilka dni, gdy sam będę już wiedział coś stanowczego.
 — Dobrze! — Niech mi pan tylko dotrzyma słowa i porzuci dla mnie anglika...
 — Bądź pan spokojny.
 — Nie zapomnij pan, że jutro czekam na moje książki... — Przyśle mi pan jednocześnie rachunek do pokwitowania.
 — Sam go panu przyniosę.
 Jakób Lagarde miał wychodzić, gdy ktoś zasztukał do drzwi przedpokoju.