Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No162 part10.png

się na najbardziej pańskim nawet nie powstydzono stole.
 I udało się jej to w zupełności.
 Smażone płotki były co się nazywa wyśmienite.
 Leszcz po marynarsko — zaprawiony korzeniami, potrafiłby wzbudzić apetyt w konającym nawet.
 Pieczeń z rożna mogła iść o lepsze z najwytworniejszemi kulinarnemi prduokcyami, najpierwszych restauracyj bulwarowych.
 Obiad upływał bardzo wesoło, choć bowiem Rajmund uprzedził z góry, iż musi zaraz wrócić do Paryża, ale zapewnił jednakże zarazem, że przy będzie znowu niebawem, a to słodziło myśl o rozstaniu.
 Rozstanie to nastąpiło około dziesiątej wieczorem.
 Stary Fromental zabroniwszy najpierw synowi myśleć nawet o odprowadzeniu go na kolej, pożegnał się z nim najczulej, uścisnął rękę Magdalenie i poszedł.
 Paweł, który w dzień umęczył się straszliwie, położył się zaraz potem do łóżka.
 Nie zdziwimy zapewne wcale naszych czytelników, gdy dodamy, że pomimo tego umęczenia, ani oka zmrużyć nie mógł.
 W jakimś pół śnie, który nie był ani