Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No174 part09.png

draczka, zrobić jaki mały podarek dla manki, coby żonę moję uszczęśliwiło...
 — To masz-że sobie sto franków.
 Gendrin wziął niebieski papierek z rąk Fauvela i podziękował mu gorąco.
 — No, zmykaj już sobie teraz — dodał antykwaryusz. — Potrzebuję wyjść, więc chcę zamknąć drzwi za tobą.
 — Zaraz, proszę pana... wezmę tylko paltot i uciekam...
 W pięć minut potem, Fauvel zasunął mocne zasuwy, w które drzwi od pokoju służącego były zaopatrzone.
 W chwili, gdy sam wychodził z mieszkania, zatrzymał się nagle.
 — A bodajże cię!... — mruknął — a toż zapomniałem dzieła przyrzeczonego dr. Thompsonowi...
 Cofnął się, poszedł dostać z czarnego gabinetu: „Pamiętniki hrabiego de Rocheforta,“ wpakował je do kieszeni ubrania zwierzchniego i po starannem pozamykaniu wszystkich zamków, wyszedł.
 Zatrzymał się przed izbą odźwiernego, aby mu powiedzieć, iż wróci dopiero jutro rano, ale zastał drzwi zamknięto i lokalik pusty zupełnie.
 Trochę niezadowolony z tego powiedział:
 — Poczciwa kobiecina poszła sobie pogawędzić trochę, ale mniejsza oto,