Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No189 part17.png

 Zażądał szklankę madery, co mu nadało w oczach usługującego chłopaka, pozór dystyngowany.
 Amadeusz rozmawiał o różnych rzeczach ze swoim towarzyszem, nic zwracając najmniejszej uwagi na nowo przybyłego.
 — Późno coś dzisiaj wyszedłeś z roboty — rzekł doń towarzysz.
 — A... — bo widzisz — pracowałem w Saint-Denis i tylko co ztamtąd powracam...
 — Czy i jutro tam będziesz?...
 — Nie... Jutro czwartek, obiecałem Virgini, że ją zawiozę na wieś!... bo ona za wsią przepada...
 — Gdzie się udacie?...
 — A! to zależy od Virginii. Kiedy odjeżdżałem na robotę, nie zdecydowaliśmy się jeszcze gdzie jechać, czy do Sevres, czy do Bougival, do Nogent-sur-Marne, lub do Corbeil... Spodziewam się, że jak powrócę, to ją zastanę zdecydowaną.
 — Prześliczna to kobietka, ta Virginia.
 — Wierzę ci mój stary!...
 — Czy jak zawsze pracuje do magazynów?...
 — Jak zawsze.
 — Ma dość roboty?...
 — Aż nadto... — Zręczna bo i bardzo