Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No190 part04.png

 — Pan zna tę miejscowość?... — zapytał tapicer.
 — Bardzo dobrze, przebiegałem ją nie raz w różnych kierunkach... — Są tam śliczne ogromne stawy, otoczone I staremi jak świat drzewami... — Restauraoyi właściwie nie ma, ale są domki leśniczych, w których będziecie państwo mogli dostać rybę smażoną, omlet lub królika, a do tego szklaneczkę lekkiego wina i to wszystko bardzo tanio.
 — Zgadzam się zatem na las Chantilly — a czy to daleko?...
 — Godzina jazdy koleją.
 — O, do licha, godzina...
 — To istotnie długo — odezwała się pieszczotliwie Wirginia — ale jeżeli tam tak ładnie...
 — O! prześlicznie! — dorzucił Pascal. — Nie znajdziecie państwo przyjemniejszego spaceru — a émiem nawet zapewnić, że jeżeli się udacie do Chantilly, nie będziecie żałować podróży.
 — Jaką koleją się jedzie?...
 — Północną.
 — A gdzie trzeba wysiadać?...
 — Na stacyi d’Orry la Ville, w samym środku lasu... — Jeżeli się państwo zdecydujecie — ciągnął Pascal — i pojedziecie pierwszym pociągiem, pokażę wam drogę do jezior...
 — To pan tam jedzie?...