Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No190 part08.png

 — A! jak to pięknie z pańskiej strony, zawołała uradowana Wirginia — mówiliśmy właśnie przed chwilą czy pan dotrzyma słowa...
 — O pani, cokolwiek obiecuję, to dotrzymuje tego święcie.
 — Wszystko jakoś dobrze idzie — powiedział Amadeusz i mam przeczucie jakieś, że się wyśmienicie zabawimy.
 Kupmy bilety.
 — Kupię je zaraz — odpowiedział Pascal.
 — Dobrze... kup pan to się potem porachujemy...
 — Nie troszczcie się państwo o taką bagatele...
 Powiedziawszy to, wspólnik Jakóba Lagarde, udał się do kasy kolejowej.
 — Bardzo jakiś miły chłopak... mruknął młody tapicer... ujął mnie bardzo...
 — Rządca w dużym domu, to pozycya... wtrąciła Wirginia...
 Musi mu to ładny dochód przynosić…….
 — Z pewnością!...
 Pascal wracał właśnie z biletami.
 — Czas! czas!... państwo — wołał... Chodźcie co prędzej...
 — Jakie pan wziął bilety!...
 — Drugiej klasy... z panią nie podobna podróżować trzecią klasą... Nie pozwala na to galanterya...
 Wyszli z sali wszystko troje i zajęli