Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No190 part12.png

smaku i daleko lepszem, aniżeli się wydawało z pozoru.
 — Zaraz załatwię się z moim rachunkiem i zaraz powrócę — rzekł Pascal po wypiciu zdrowia Wirginii.
 — Potem wyszedł z karczmy i znalazł się znowu w chwili właśnie, gdy podano jajecznicę.
 Obleli ją trzema butelkami wina, nie licząc pierwszej wstępnej, i po tym wiejskim posiłku, ruszyli do stawów.
 Wirginia i Amadeusz podnieceni trunkiem, byli w złotych humorach.
 Pascal zdawał się podzielać ich radość, ale było to udanem.
 — Dzień był prześliczny lekki wietrzyk chłodził gorące promienie słońca i pozwalał odbywać drogę bez wszelkiego znużenia.
 Weszli do lasu, i szeroką drogą do tarli do jednego ogromnych stawów, które położone jeden obok drugiego zajmują przeszło milę przestzeni, a ocienione dokoła są drzewami.
 Na horyzoncie stanowiącym przepyszne tło obrazu, rysowała się elegancka sylwetka pałacyku de la Reine-Blanche i wielki wiadukt kolei Północnej, wzniesiony na arkadach na sześćdziesiąt metrów wysokości.