Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No193 part12.png

trafi uzdrowić Pawła, a przede wszystkiem pragnę tego z całego serca.
 W tej chwili obaj młodzi ludzie powrócili do salonu.
 — Ułożyliśmy się z Pawłem, kochana mamuniu... odezwał się Fabian, udam się w piątek wieczorem do Port-Créteil, aby w sobotę od rana stanąć z wędką na stanowisku...
 — Dobrze, kochany chłopcze, zrób jakieście postanowili, ale pamiętaj, że w sobotę lub najdalej w niedzielę będę na ciebie wyczekiwać...
 — Tymczasem mamy jeszcze coś do powiedzenia... dorzucił Fabian.
 — Cóż tam takiego?...
 — A oto postanowiliśmy także, że pan Fromental pozostanie dziś na obiedzie...
 — Nic bardziej naturalnego i nic bardziej dla mnie przyjemnego.
 — Przebacz mi pani hrabino, że nie mogą zgodzić się na to... odezwał się Rajmund.
 — A to dla czego znowu?...
 — Bo musimy koniecznie powrócić dziś do Port-Créteil, mamy więc kawał drogi przed sobą...
 — Zanocuje pan w Paryżu... powiedział Fabian.
 — Magdalena będzie bardzo niespokojną.
 — Poślemy jej depeszę. No, kochany