Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No194 part04.png

 — A teraz — odezwał się Jakób, gdy wjechali w głąb lasu — trzeba nam się zatrzymać w jakiej gęstwinie...
 W dziesięć minut stanęli pod wielkiemi drzewami, przy końcu alei.
 Zsiedli z kozła.
 Pascal dobył sznur z powozu, zawiązał pętlice i upatrzywszy stary dąb z rozłożystemi konary, wdrapał się zręcznie i przymocował sznur do gałęzi.
 Po ukończeniu przygotowań, powrócił do Jakóba — i dwaj zbrodniarze, otworzywszy powóz, porwali ciało Amadeusza i ponieśli pod dąb, na którym Pascal sznur przytwierdził.
 Za chwilę ciało bujało na gałęzi po nad trawą, stratowaną przez dwóch złoczyńców.
 Powów ruszył znów z miejsca, lecz teraz skierowany przez Pascala w stronę Boulogne.
 Gdy się znaleźli na wąskiej drodze, w gęstym lesie, obok opuszczonego cmentarza, Jakób dotknął ręki wiernego pomocnika.
 — Tu... wymówił.
 Znów się zatrzymano, znów wyjęto ciało i zaniesiono w gęstwinę ciemną...
 — Oto i sens moralny całej historyi... rzekł Pascal z uśmiechem cynicznym. Oto, dokąd zaprowadzić może ładną dziewczynę chęć jedzenia raków i picia