Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No195 part03.png

 La Fouine się zbliżył, a właśnie nadchodził starszy strażnik policyi.
 — A no! cóż tam zaowu! zapytał jednego z podwładnych. Doniesiono mi, że mieliśmy dwa wypadki śmierci tej nocy w lasku, czy to prawda?...
 — Prawda, panie brygadierze... widzisz dwoje noszów...
 — Dwóch mężczyzn?...
 — Nie... Mężczyzna i kobieta.
 — Zamordowani?...
 — Nie. — Mężczyzna powieszony...
 Co do kobiety, z czego umarła?... Dowcipny będzie, kto zgadnie, nie ma ślada żadnej rany...
 — A czy młoda?...
 — Tak, ze dwadzieścia lat...
 — I ładna?...
 — Bardzo nawet... zobacz pan sam...
 Uniósł całun okrywający mary, na których Wirginia snem wiecznym spała.
 La Fouine zbliżył się i jednocześnie z brygadierem spojrzał — i zobaczył twarz młodej kobiety, wykrzywioną nerwowo.
 — To Wirginia! — rzekł do siebie. O, ja to przeczuwałem!...
 — Ah! do dyabła, masz racyę, śliczna mała, mówił brygadier. — A czy są jakie wiadomości co do osób tych nieszczęśliwych?...
 — Nic. — Nieznaleźliśmy żadnych pa-!