Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No198 part12.png

nigdy nic nie widziałem, wszystko by było nowością.
 — No, to pomówimy jeszcze o tem, moje dziecię...
 — Kiedy ojciec ma wyjechać?...
 — Nie wiem jeszcze napewno... może trochę wcześniej... może później trochę... Ale... co znaczy ta gorączkowa chęć ruchu, jaka cię na raz opanowała?...
 Paweł westchnął i szepnął:
 — To znaczy, mój ojcze, że chciałbym znaleźć, jaki sposób zapomnienia.
 Wielka łza zawisła mu u rzęsy i stoczyła się po policzku.
 Rajmund widział tę łzę i serce mu się ścisnęło.
 Pomimo to jednak, ucieszył się, że nastręczała mu się sposobność, pomówić z synem o jego miłości.
 Na nieszczęście przybyli do stacyi.
 Wobec nieustannego ruchu podróżnych, niepodobna było prowadzić dalej poufnej pogadanki.
 Otworzono drzwi na platformę.
 Fromental kupił dwa bilety, wsiedli i pojechali.
 Magdalena nie spodziewała się tak prędko powrotu swoich panów.
 Radość jej równała się ździwienia.
 Uściskała serdecznie Pawła, jakby matka ukochanego syna.