Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No200 part10.png

 — To ten pan poznaje osoby wystawione — zapytał? — pisarza.
 — Taki w oczekiwaniu na pana zacząłem spisywać protokół... Czy pan życzy sobie abym przeczytał?...
 — Zapewne.
 Naczelnik bezpieczeństwa wysłuchał uważnie referatu.
 — Ale rzekł naczelnik, z dalszemi badaniami zatrzymamy się do przybycia pewnej osoby, po którą posłałem. — Poproszę pana Bertranda, aby raczył się zatrzymać.
 — Ja jeszcze nie jadłem śniadania odpowiedział młody człowiek — jestem strasznie głodny...
 — Niech mnie Bóg broni, abym pana miał narażać na męki głodowe — odrzekł śmiejąc się naczelnik... Jeden z tych panów będzie panu towarzyszył... do najbliższej restauracyi, zje razem śniadanie i powrócicie panowie tutaj...
 — Jeżeli nie pójdę do warsztatu, będę miał dzień stracony...
 — Policzę go panu...
 Bertrand już nie miał nic więcej do powiedzenia.
 Wyszedł w towarzystwie jednego z agentów.
 — Teraz odezwał się naczelnik — każ pan przenieść oba poznane ciała do amfiteatru... Poślę do mieszkania Du-