Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No203 part06.png

 Boulenois spojrzał i ździwiony zawołał
 — A! to piękna fotognafia doprawdy!...
 — No! — zapytał młody człowiek... dla czego ją tak nazywasz?...
 — Ano, bo jakim u licha sposobem, może pan Paweł nosić przy sobie podobiznę tego faceta?...
 — Więc go znasz?...
 — Ma się rozumieć, że znam... Toć to portret szpiega policyjnego!...
 — Paweł nie mógł powstrzymać wybuchu głośnego śmiechu.
 — Gdyby osoba, którą ta fotografia wyobraża, usłyszała coś powiedział, kochany la Fouine, toby ci to z pewnością nie uszło na sucho! — rzekł.
 — Więc i pan także znasz tę osobę?
 — Nosiłżebym w mojem pugilaresie fotografię osoby której nie znam?
 — Za pozwoleniem pana, któż to więc taki?
 — To ojciec mój rodzony...
 Boulenois zagryzł wargi.
 — Źleś się przyjrzał — ciągnął Paweł — przypatrz się zatem lepiej.
 — Tak... tak... ma pan racye — mruczał la Fouine zaambarasowany, przypatrując się uważniej portretowi.
 — Podobny, nawet bardzo, do osobnika którego znam... ale jednakże...