Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No204 part04.png

 Pani Labarre bardzo była rada pozostawić tę nadzieję doktorowi, tem bardziej, gdy czuła, iż doktór zjednał ją sobie zupełnie.
 Już była w nim rozkochaną.
 Słodkie słówka, wykwintne maniery i obejście pełne galanteryi pięknego amerykanina, młodszego od niej o jakie lat conajmniej dziesięć, a posiadacza ogromnej fortuny, zawróciły jej do tego stopnia w głowie, że pewną była małżeństwa.
 Tego właśnie życzył sobie Jakób Lagarde.
 Czuł swoję wyższość nad tą próżną kobieciną wiedział, że kiedy będzie potrzebował zrobić z niej swą bezwiedną wspólniczkę, przyjdzie mu to bez żadnej a żadnej trudności.
 Pani Labarre spuściła oczy i wydała głębokie westchnienie, podobne do gruchania gołąbka.
 Jednocześnie ściskała spazmatycznie rękę Jakóba.
 — Co René zwykł robić o tej porze? — zapytał pseudo Thompson po chwilowem milczeniu.
 — Chcąc zrucić co najprędzej suknię seminarzysty, która mu ciąży na ramionach, poszedł do krawca, zamówić sobie