Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No205 part04.png

 — Dziękuję pani i przyznaję, że mi to sprawia wielką radość...
 — Kiedyż ma nastąpić ta przejażdżka, na samą myśl o której, doznaję zawrotu głowy?...
 — Jutro sobota, dzień konsultacyj moich, ale będę wolny zaraz potem. — Jak pani sadzi, o której godzinie wyjedzie René?...
 — Pociągiem pospiesznym o ósmej wieczorem...
 — Odprowadzi go pani kolej?...
 — Myślę, żeby wypadało...
 — To niechże pani zaraz po jego odjeździe, zawieść się każe na stacyę kolei Bastille. — Ja będę tam czekał na panią i podążymy razem do mojego wiejskiego domku. — Niech pani nie je obiadu, bo razem zjemy kolacyę... — Po wyspaniu się wygodnem, będzie pani mogła rano podziwiać wschód słońca i cieszyć widokiem pięknej natury.
 — To będzie dla mnie roskosz prawdziwa!... Cudowna myśl przyszła panu do głowy.
 — Szczęśliwym, żem potrafił dogodzić pani.
 — Zachwycona jestem.... — Kiedy powrócimy?...
 — W niedzielę wieczorem. — W poniedziałek rano muszę koniecznie być już w Paryżu.