Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No207 part14.png

 — Mama żądała tego... ja nie myślałem o oddaleniu się z Paryża...
 Pani Labarre opuściła smutnie głowę.
 René mówił dalej.
 — Złe przeczucia mamy, świadczą tylko o jej nerwowem rozstrojeniu, nie trzeba przywiązywać żadnej do nich wiary... Mama sądzi, że to rozłączenie sprowadzi nam nieszczęście?... Ja jestem innego zupełnie zdania... Ja wierzę w moję przyszłość, mama o niej powątpiewa... Niech mama pójdzie lepiej za moim przykładem...
 W tej chwili rozległ się dzwonek.
 Otworzono kasę.
 René opuścił matkę i poszedł bilet do Tours wykupić.
 Z kasy udał się do ekspedycyi bagaży, dostał kwit na rzeczy, który schował do pugilaresu i powrócił do matki.
 Nadeszła chwila rozstania.
 Uściskali się z matką z prawdziwą serdecznością.
 W tej chwili serce obojga biły jednakowo gorąco...
 Przez tę krótką chwilę, kochali się prawdziwie.
 — No, żegnam cię kochane dziecko, albo raczej do widzenia — odezwała się pani Labarre, głosem drżącym trochę. — Szczęśliwa będę prawdziwie, gdy cię