Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No209 part03.png

 Pascal zbliżył się do Jakóba i rzekł:
 — Nie ma obawy! Czas jakby umyślnie dla nas. — Spieszmy się!
 Otworzono drzwiczki i Pascal przy pomocy wspólnika zarzucił sobie na plecy ciało Renego i niosąc ten straszny ciężar, zeszedł z nim nad szyny.
 Stanąwszy przy ogrodzeniu zasłaniającem w tem miejscu owe szyny, podrzucił na ramionach trupa jak worek mąki i przerzucił go na drugą stronę.
 Zrobiwszy to, przelazł płot, wziął zwłoki za ramiona, pociągnął parę kroków i położył w poprzek szyn.
 W parę minut powrócił już do doktora.
 — Gotowel — powiedział — odjeżdżajmy...
 — Chwilę jeszcze — odrzekł Jakób nadstawiając uszu. — Posłuchajno tylko trochę...
 — Co takiego?...
 — Jada ku nam...
 — Z której strony?...
 — Od strony Choissy-le-Roi...
 — Na których szynach położyłeś nieboszczyka?...
 Na tych, po których przejdzie właśnie pociąg.
 — Oto nadchodzi.
 Rzeczywiście wśród ciemności pokazały się dwie latarnie umieszczone na