Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No209 part13.png

le nie obawia. — Pytania nie będą niedyskretne...
 — Czekam więc na to zapytania...
 — Pani ma syna? — zaczął przybyły.
 — Tak jest — odpowiedziała wdowa, tknięta nagłą obawą.
 — Czy w tej chwili nie jest on obecnym w Paryżu?
 — Nie, proszę pana.
 — Zapewne wojażuje?
 — Tak, proszę pana...
 — Od jakiego mianowicie czasu?
 — Od soboty wieczorem.
 — A gdzież pojechał?
 — Do Tours.
 — Czy pani pewną tego jesteś?
 — Ależ naturalnie! — Sama go odprowadzałam na kolej.
 — Na którą kolej?
 — Na orleańską.
 —Syn pani ma lat ośmnaście, do dziewiętnastu?
 — Ma lat dziewiętnaście. Ale po co te wszystkie badania... Czy ma mi pan powiedzieć coś dotyczącego mojego syna?...
 Nieznajomy zdawał się być zakłopotanym.
 Widocznie zawahał się z odpowiedzią.
 Musiał się jednak zdecydować i przerwać to niezrozumiałe milczenie.