Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No212 part08.png

 — U mnie... odezwał się Fromental.
 — Stawię się punktualnie... A będzie| pan miał przynętą panie Pawle?...
 — Będę miał wszystko co potrzeba...
 — Dobrze, stawię się niezawodnie... A teraz skłaάam manatki i idę zjeść skórkę chleba... Ryby dzisiaj nie biorą wcale...
 Rozeszli się.
 Idąc ku restauracyi na wyspę, la Fouine mówił sobie:
 — Ale nie, to niepodobna do pioruna, aby ojciec pana Pawła, przyjaciela pana de Chatelux, mógł być szpiegiem policyjnym... Nie... to niepodobna!... to niepodobna... Nie uwierzą w to nigdy a nigdy...
 Nazajutrz od samego rana wszyscy byli na nogach.
 Czółno Pawła wyładowane zostało prowiantami i narzędziami rybackiemi, pomiędzy któremi znajdowało się pół tuzina szalów.
 Szalami nazywają małe okrągłe siatkie z kółkiem w około metalowem, 1żywane do łowienia raków.
 Paweł zamierzał nałowić ich na wieczór na obiad, bo znajdowało się ich dosyć zawsze w Marnie.
 Popłynęli z biegiem rzeki, aż do mostu de Créteil, — La Fouine odnalazł