Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No213 part06.png

muje o tej porze?... To dziwne!... to bardzo dziwne!...
 Światło się nie ukazywało.
 Paweł stał ciągle na czatach i słuchał.
 Upłynęło kilka minut.
 Znowu posłyszał otwierające się drzwi od mieszkania i odgłos kroków na schodach.
 Młody człowiek poskoczył co żywo do okna, od którego odszedł i zaczął patrzyć na podwórze.
 Ukazali się dwaj ludzie wychodzący z domu.
 Paweł poznał jednego z nich, i przekonanym był że się nie myli.
 To był jego ojciec.
 Rajmund i gość nocny zniknęli w bramie, furtka zamknęła się zaraz za niemi.
 — Boże!... Boże mój!... jęczał Paweł, przejęty straszną jakąś obawą. Co to Wszystko znaczy?... o czem ja się znowu dowiem?... Mam przecie prawo wiedzieć co się tu dzieje, co robi mój ojciec!... chcę i muszę to wiedzieć...
 Zgorączkowany, z szumem w uszach i przyspieszonem biciem serca, zapalił małą lampkę, wyszedł ze swego pokoju, wybrał z pęczka klucz otwierający ojca mieszkanie, otworzył drzwi i wszedł do przedpokoju.