Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No221 part02.png

 — To chyba pchnięcie nożem! krzyknął aptekarz..
 — Nie... odrzekł Boulenois.
 — A więc cóż to takiego?...
 — Upadłem wznak na kant mojego czółna...
 — Aha!...
 — Czy to może być z tego co złego?...
 — Nic a nic... Bolesne to, ale nie niebezpieczne... Wyleczę cię w czterdzieści ośm godzin.
 Aptekarz opatrzył ranę i kazał wieczorem przyjść po ponowny opatrunek.
 La Fouine zapłacił i wyszedł.
 Cierpiał daleko mniej, mógł chodzić dosyć pewnym krokiem i udał się na to miejsce, gdzie o mało nie postradał życia zeszłej nocy.
 Tu prawdziwie się ucieszył.
 Zatopione czółno widać było doskonale, w niegłębokiej przezroczystej wodzie. Można było rozróżnić nawet wędki pod ławkami.
 — No — pomyślał sobie — nie tak przecie trudno znów będzie wydobyć ten stary chodak.
 Pomyślę o tem później...
 Poszedł do restauratora na wyspę, i opowiedział mu tę same historyę co aptekarzowi, ażeby usprawiedliwić swoje skaleczenie.