Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No222 part04.png

 — Podejrzenie! mruknął następnie.
 — Nie, pewność!...
 — Któż ci powiedział o tem?...
 — Nikt. — Sam to zaobserwowałem... I dodam, że ażeby tego nie widzieć, to trzeba dobrowolnie robić się ślepym...
 — Utrzymujesz więc, że wiesz w kim się kocha?...
 — Naturalnie.
 — W kimże takim?...
 — W Pawle Fromentalu... Przyznaj się z ręką na sercu, czy nie domyślałeś się tego także trochę?...
 — Przeczuwałem...
 — To przynajmniej...
 — Ale ja jestem panem, Fromental jest skazanym!...
 Teraz Pascal z kolei ruszył ramionami.
 — Jeżeli sprzątniemy Pawła — to Marta umrze z rozpaczy...
 — Nie umiera się tak na poczekaniu! Pocieszy się... zapomni... Marta do mnie będzie należeć...
 — Nigdy... chyba, że użyjesz podstępu lub przemocy.
 — Ani jednego, ani drugiego...
 — No to przywdziej zaraz od dziś żałobę... — Ja znam dobrze Martę... Studyowałem ją bardzo gorliwie... Pomimo anielskiej niby dobroci, posiada nie mało energii i nadzwyczaj silną wolę...