Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No226 part08.png

sowanemu, można ją zatrzymać pod pozorem potrzeby dopełnienia różnych jeszcze formalności...
 — Panie prefekcie, to sprawa z notą kanclerza!... Spełniłem rozkaz ministra; zawiadomiłem Rajmunda Fromentala...
 — Pisałeś pan do niego?...
 — Musiałem.
 — Cóżeś mu pan napisał?...
 — Że pan go wzywa do prefektury, po odbiór ułaskawienia...
 — Wie zatem, że to ułaskawienie już podpisane?...
 — Wie.
 Prefekt rzucił się na fotel.
 — Trudno... — powiedział. — Spełniłeś pan swoją powinność... Nie mam szczęścia doprawdy!... Pozostaw mnie pan, a jak Fromental przyjdzie, przyprowadź go do mnie i przynieś dekret ministeryalny...
 Sekretarz wyszedł.
 Zaledwie wszedł do sąsiedniego pokoju, gdy go zawiadomiono, że jeden z agentów bezpieczeństwa pragnie z nim mówić... że ma list wzywający.
 — Czy to nie Rajmund Fromental?...
 — Tak, panie sekretarzu.
 — Sam przyszedł?...
 — Towarzyszy mu młody jakiś człowiek... Bardzo do niego podobny, musi więc być jego synem.