Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No227 part12.png

deusz Duvernay i on, był spadkobiercą hrabiego de Thonnerieux.
 Nie potrzeba mu było więcej, aby podejrzenia jego zamieniły się w pewność bezwzględną.
 — A co! — mruknął — węch miałem doskonały. To jasne jak dzień, chodzi im bardzo o medale sukcesorów hrabiego, skoro aż zabijają, ażeby z ních obdzierać trupów... — Na co im mogą być potrzebne te medale?... Zaraz... zaraz... Trzeba ci się zastanowić nad tem mój przyjacielu! — Mam pewną myśl i zdaje mi się, że to myśl bardzo dobra...
 Nie tracąc czasu, wsiadł w czółno, przepłynął Marnę i udał się do domku zamieszkanego przez Fromentala.
 Przyjęła go Magdalena.
 — A ha! to pan, panie Boulenois — odezwała się służąca.
 — W mojej własnej osobie, kochana pani Magdaleno...
 — Przychodzi pan do mojego młodego pana?...
 — Tak jest pani Magdaleno... — A czy nie zastałem pana Pawła?...
 — W tej chwili nie ma go w domu...
 — Czy w Paryżu?...
 — Właśnie... — Ojciec powrócił z podróży i przysłał po niego dziś rano depeszę...
 — Aj, do dyabła! — A jak się zdaje