Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No229 part07.png

 I rzeczywiście prawie zaraz rozległ się dzwonek.
 Dzwonek ten oznajmiał, że można wprowadzić innego pacyenta.
 Paź wszedł do gabinetu swego pana i powiedział:
 — Przyszedł pan Paweł Fromental, panie doktorze!...
 Posłyszawszy to nazwisko, Jakób Lagarde zmarszczył czoło, zagryzł wargi i pobladł zlekka.
 — Ta wizyta, to arogancya!... — pomyślał ze źle tajoną złością. — Ale że jest już skazanym, powinien mi być obojętnym. Nie... nie mogę pomimo to myśleć o nim bez nienawiści i zazdrościł.. Przeczuwam, że ona go kocha, pewny jestem to się nie mylę...
 Paź czekał na decyzyę.
 Jakób zmusił się do uśmiechu i rzekł:
 — Prosić pana Fromentala.
 Jednocześnie przybrał na twarz wyraz uprzejmej dobroduszności.
 Paź wprowadził Pawła.
 — Nie myślałem, że cię zobaczę dzisiaj, kochany chłopcze... — zawołał Jakób, wyciągając rękę do wchodzącego, tem więcej się więc cieszę z tej wizyty.
 — Obowiązkiem było moim, panie — doktorze, przyjść panu podziękować.
 — Podziękować... a za co?...
 — Za tę przyjemność, jaką miałem