Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No236 part04.png

cielskim moim dachem, zostaniesz moją żoną!...
 Przeczytał list raz jeszcze, a po chwilowym namyśle powiedział:
 — Ale nie... to niepodobna... Nakazuje mi tajemnice... — Zapewne nie będzie mogła zerwać jeszcze swojego łańcucha i pójść zemna... — Chce zapewne powiedzieć mi tylko, że szczęśliwa chwila się zbliża...
 Przycisnął do ust ćwiartkę papieru, włożył ją z powrotem do koperty i schował do pugilaresu.
 W tej chwili la Fouine ukazał się po drugiej stronie rzeki.
 — Wziął wiosło — i w kilka minut był już na brzegu, na którym czekał go Paweł.
 Udali się na połów raków.
 O dwunastej byli już z powrotem w domku — połów nie bardzo się udał.
 Postanowili po południu wybrać się po jaką rybę do usmażenia i na większego szczupaka.
 I o wpół do drugiej zaopatrzeni winne przyrządy, byli już na stanowisku.
 Paweł nie potrzebujemy o tem mówić, nie pisnął ani słówka o randez-vous, ani Magdalenie, ani la Fouinowi.
 Czekał z nieopisaną niecierpliwością godziny błogosławionej, aby udać się do Petit Castel.