Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No236 part14.png

 O piątej wieczór pozostało mu jeszcze na jakie cztery godziny roboty.
 Kości mu na dobre trzeszczeć zaczęły i wymawiać posłuszeństwo. Zmuszony był odpocząć trochę.
 Po półgodzinnej pauzie, przekąsiwszy coś i napiwszy się powrócił do roboty.
 Cement ustępował.
 Robota się naprzód posuwała. Szło już o wyrzucenie kilka tylko jeszcze centymetrów cementu, a będzie można podnieść kamień, zatykający otwór.
 Za godzinę, za pół godziny, może robota będzie skończoną.
 Spojrzał na zegarek.
 Było w pół do dziewiątej.
 — No — rzekł, odwagi! — na dworze będę mógł wymusi być noc czarna — wymknąć się nie spostrzeżony.
 I znowu wziął się do skrobania.
 Nareszcie wszystko zostało ukończone!
 Ostrze noża nie napotykało już żadnej przeszkody.
 Pozostawało unieść tylko kamień.
 Fabian podłożył trzy palce, rozszerzył nogi i z nadzwyczajną siłą muskularną, którą zwiększyła jeszcze nadzieja swobody i pragnienie zemsty — pociągnął kamień ku sobie.
 Kamień ustąpił i otwór się ukazał.