nym zarówno, jak świeckim, dla używania i korzystania z nich przy studjach — i to według następujących zasad:
Pięciu w ufundowanej Hali mieszkających uczniów wybiera przełożony tegoż domu i powierza im księgi. Trzech z tych pięciu, a nie mniej, ma prawo wypożyczać księgę lub księgi dla przeglądnięcia lub przestudjowania; nakazujemy zaś, iżby żadnej księgi nie wydano poza ściany domu celem kopjowania, czy też przepisania. Jeżeli uczeń świecki, czy duchowny — dla obu jednaką żywimy przychylność — zjawi się, ażeby wypożyczyć książkę, strażnicy mają zobaczyć, czy taka książka w podwójnym istnieje egzemplarzu, a jeśli tak jest, to mogą wypożyczyć ją za poręką, która według ich oceny powinna przewyższać wartość tej księgi. Natychmiast sporządzą też pismo, zawierające: tytuł pożyczonej księgi, daną porękę, nazwisko wypożyczającego, nazwisko odbiorcy, oraz dzień i rok, w którym wypożyczenie doszło do skutku. Jeśli żądanej książki niema w dwóch egzemplarzach, nikomu pożyczyć jej nie wolno, prócz uczniakom z wzmiankowanego domu, a i w tym wypadku pod wyraźnym warunkiem, iż książka żadną miarą nie wyjdzie poza gmach czy salę. Każdą księgę mogą owi trzej dozorcowie wypożyczyć uczniowi tegoż domu, zapisawszy wprzódy nazwisko pożyczającego oraz dzień; uczniowi nie wolno księgi takiej odstępować drugiemu, chyba za zezwoleniem owych trzech dozorców, którzy winni potem usunąć nazwisko pierwszego pożyczającego, a zapisać wzamian nazwisko nowego i datę.
Strona:PL De Bury - Philobiblon.djvu/101
Ta strona została przepisana.