Strona:PL De Montepin - Macocha.djvu/166

krawca garnitur dla siebie. Będę się bardzo nudzić lecz cóż począć, trzeba tę ofiarę ponieść dla córki.
 — I dla nas! — dodała pani Daumont. — Z małżeństwa tego skorzystamy również jak i ona. Ono przyniesie nam majątek. Pomyśl tylko nad tem! W miesiąc po wzięciu Teresy z pensji, znalazłam dla niej najświetniejszą partję w Paryżu! Bankier rozgorzały miłością i o trzydzieści cztery lata starszy od swej żony, będzie robić co ja zechcę, a potrafię ułożyć warunki intercyzy. Bądź spokojny, będą one dobrze obmyślane. Potrzeba by zapisał Teresie co najmniej dwa miljony franków, od których procent powinien nam się dostawać aż do śmierci, a taka sumka zapewni nam życie wygodne. Zresztą poradzić się jeszcze pewnego prawnika, mającego opinję w takich sprawach bardzo sprytnego, a on mi wskaże drogę...
 — Jakaż moja rola w tem wszystkiem.
 — Czekać dopóki ci nie powiem i słuchać mnie.
 — Hm... niewiele w tem inicjatywy...
 — Jestem zręczniejszą od ciebie; wiesz o tem dobrze...
 — To prawda.
 — Ale jest ktoś inny, o kim należałoby pomyśleć.
 — Któż taki?
 — Teresa. Czy dałaś już jej do zrozumienia, że chcemy ją wydać za barona Rittera.
 — Mówiłam już z nią.