Strona:PL De Montepin - Macocha.djvu/60

 — Od jutra.
 — A kiedy może pan ją ukończyć?
 — To zależy od okoliczności. Czy ma pan termin oznaczony?
 — Muszę pana objaśnić, że na cmentarzu Montparnasse kazałem budować grób familijny. Posąg postawiony będzie na piedestale, którego rysunek panu wręczę. A ponieważ odkrycie pomnika odbędzie się w styczniu, pragnąłbym, ażeby i statua była gotową w tym czasie.
 — Zaledwie trzy miesiące! — zawołał Gaston przestraszony.
 — Będziesz pan pracować bez przerwy.
 — Zapewne, że niema czasu do stracenia.
 — A więc przyrzeka mi pan stanowczo?
 — Ha... przyrzekam.
 — I dotrzyma pan słowa?
 — Nigdy nie chybiłem danego zobowiązania.
 — Dziękuję więc i rachuję na pana. Pozostaje nam tylko porozumieć się o wynagrodzenie.
 — Nic pilnego... Możemy uczynić to później.
 — Nie, panie, lepiej teraz, proszę o to.
 — Czy wiadomo jest panu, ile hrabia de Preval-Beaulieu zapłacił mi za biust swojej żony?
 — Sumę śmiesznie małą, wiem o tem.
 — Rzeczywiście, biust wart był o wiele więcej; ale wtedy rozpoczynałem mój zawód i potrzebowałem pieniędzy, z wdzięcznością więc przyjąłem co mi ofiarowano.
 — Lecz dzisiaj dałeś pan już dowód swego ta-