Strona:PL De Montepin - Macocha.djvu/77

wstąpił do restauracji na obiad i stamtąd udał się wprost na ulicę Saint-Lazare.
 Była już wtedy godzina ósma wieczorem, za chwilę biuro miało być zamknięte.
 Młody człowiek, który za pierwszą bytnością wprowadził go do gabinetu, zapytał z ukłonem:
 — Co pan rozkaże?
 — Proszę zawiadomić pana Beuleya, że przybył Gaston Dauberive.
 — Pan Bouley wyszedł...
 — Wyszedł?...
 — I nie był jeszcze od rana.
 — Ale zapewne wkrótca powróci?
 — Powróci, lecz niewiadomo kiedy, ja zaś mam rozkaz zamykać biuro o godzinie ósmej.
 — Czy nie mógłbyś pan na ten raz cokolwiek opóźnić zamknięcie? Pan Bouley zaznaczył mi tę godzinę, i ja potrzebuję z nim się zobaczyć koniecznie.
 — Ależ panie, ja jestem głodny i muszę iść na obiad.
 — Możesz iść — rzekł pan Bouley, który w tej chwili przestępował próg pokoju, i zwracając się do Gastona dodał:
 — Proszę pana do mego gabinetu. Wracam trochę zapóżno, ale to właśnie z powodu pańskiej sprawy. Musiałem odbyć podróż do Fontainebleau i do Senlis.
 — A po cóż aż tam?