Strona:PL De Montepin - Potworna matka.pdf/611

 — O tyle dobra i szlachetna, o ile jej matka bez czci i wiary... Mówił pan, że nazywa się obecnie Julią Tordier i że przyszedłeś do mnie, aby jej przeszkodzić do nowej zbrodni.
 — Opowiem panu wszystko w swoim czasie, lecz teraz pamiętaj, że wobec Joanny nazwisko Julii Tordier nie powinno być nigdy wymówione.
 — Czy Joasia zna to nazwisko i wie, że ten potwór jest jej matką?
 — Zna nazwisko, lecz nic więcej, a jednak dowie się kiedyś, lecz będzie to wtedy dzień zemsty... A teraz ani słowa, bo oto przybywamy do mnie.
 — Rozporządzaj mną, panie.
 Włosko zapłacił fiakra i zapytał odźwiernego, czy osoba oczekiwana przybyła?
 Włosko zaprowadził byłego więźnia do małego mieszkanka, o którym wspominaliśmy. Otworzył drzwi do pokoju bocznego, umeblowanego skromnie lecz z elegancją.
 — Oto pokój przeznaczony dla córki pańskiej, jeżeli poradzisz jej, żeby mieszkała z tobą. Czy sądzi pan, że będzie zadowolona?
 — Mówił pan z nią o tym?
 — Tak, i odpowiedziała, że będzie ojcu posłuszną.
 Usłyszano powóz, zatrzymujący się przed domem, następnie na schodach wołanie:
 — Mój ojciec! Gdzie jest mój ojciec? — pytała Joanna.
 — Jest tutaj... idzie za mną — mówił Włosko, wybiegając na spotkanie. — Panno Joanno, tylko ani słowa o tym, coś przeszła... ani o tym, co dla panny Heleny zrobić zamierzamy...
 — Bądź pan spokojny... nie zapomnę... Prowadź mnie tylko prędzej do ojca.
 Bertinot zatrzymał się na pierwszym piętrze; wzru-