Strona:PL De Montepin - Potworna matka.pdf/683

wym uśmiechem szef bezpieczeństwa — to jednak zaznaczę, że zięć pani został otruty przez żonę łebkami od zapałek, przynajmniej są wszelkie tego poszlaki.
 — O! nędznica! — mruczała Julia z godnym podziwu przeświadczeniem. Następnie zapytała:
 — Czy wiadomo co się z nią stało?
 — Zaaresztowana — odparł szef, wiedząc doskonale, że tak nie jest.
 — Gdzie ją znaleziono? Okradła mnie zanim uciekła jędza!
 — Znaleziono ją w hotelu. Wiele zabrała pieniędzy? i czy pani jest tego pewna?
 — Około stu franków z szuflady, gdzie trzymam pieniądze na bieżące wydatki.
 — Wszelako ja mam rozkaz, aby zarządzić w mieszkaniu pani rewizję, czemu pani oprzeć się nie może, rewizja ta bowiem należy do sprawy Prospera Rivet.
 — Jaką rewizję, wszak jestem we własnym domu!
 — Nikt pani nie przeczy, lecz córka pani i zięć zamieszkiwali tutaj, potrzebujemy więc przejrzeć wszystkie papiery, czy nie znajdzie się jakiś świstek, dowodzący występku wdowy Heleny Rivet.
 — Ha! skoro tego potrzeba, róbcie, co chcecie — rzekła zirytowana Garbuska.
 — Zmuszony jestem prosić panią o klucze.
 Zaczęła się ścisła rewizja we wszystkich szufladach i skrytkach.
 Pierwszą rzeczą, która zwróciła uwagę, był brulion testamentu, zredagowanego przez Józefa Włoskę, a przepisanego przez Julię Tordier, która nie chciała pokazywać Rivetowi pisma byłego dependenta u notariusza.
 — To jest brulion testamentu — rzekła Julia Tordier.
 — Wszystko na korzyść pani... Kto pisał ten brulion?
 — Ja, panie.