Strona:PL De Montepin - Potworna matka.pdf/684

 — Czy ten akt wszedł w wykonanie?
 — Tak, panie, został złożony w trybunale pierwszej instancji, zaraz po śmierci pana Rivet.
 — Dobrze... Otóż przedmiot ten może nam posłużyć.
 — Do czego? — żywo zapytała Garbuska.
 — Do dania wskazówek sprawiedliwości.
 Challet odłożył na stronę pismo drogocenne.
 Mimo to, nie zaprzestał poszukiwań.
 W dalszym ciągu wpadły mu w ręce papier listowy, koperty, jednym słowem, rzeczy nie mające żadnej wagi.
 Nagle zadrżał: na jednej z kopert znalazł niedokończony adres pismem zmienionym:
 „Do pana szefa bezpiecz...
 Jednocześnie z tym, szef szperający w drugim końcu pokoju, zapytał Garbuski:
 — Co to jest, pani?
 — To są pokwitowania stare dla lokatorów — odparła, zwracając się do niego.
 Challet, korzystając z tej chwili, wsunął niepostrzeżenie kopertę do kieszeni.
 Jedna z szuflad zawierała pomiędzy innymi szpargałami kilka recept doktora. W liczbie tych recept znajdowała się ostatnia, skreślona przez doktora Reyniera, a skopiowana przez aptekarza; prócz tego był na niej przepis użycia co do ilości i w jakich odstępach czasu.
 Challet, z iście małpią zręcznością, niepostrzeżenie receptę tę posłał za kopertą do swojej kieszeni.
 — Prócz tego, nic więcej nie ma — rzekła do szefa bezpieczeństwa, zamykając biurko i przedstawiając mu brulion testamentu.
 — Biorę go ze sobą — odparł tenże — nie na wiele się to przyda, a zwrócone pani będzie w czasie właściwym.
 Skoro znaleźli się na ulicy, Challet zwierzył się sze-