Strona:PL De Montepin - Róża i blanka.pdf/20

którym weszła kompania piechoty pod dowódctwem kapitana i objęła pozycyę.
 Kapitan, spostrzegłszy pijanych żołnierzy rewolucyjnych, rozkazał wynieść ich za bramę fortyfikacyi i ułożyć w fosie.
 — Gdzie szyldwachy? — zapytał Duplata oficer wersalski.
 — Taksamo pijani, znajdują się na swych stanowiskach.
 — Zaprowadź nas pan do nich — rzekł i wziąwszy dziesięciu ludzi, udał się na fortyfikacye.
 Wersalczycy wzięli nieprzytomnych na ręce i odnieśli do fosy.
 Tymczasem generał z nadeszłemi już czterema bateryami artyleryi, dwoma batalionami strzelców i dwoma pułkami piechoty liniowej pośpiesznym marszem ruszył ku Paryżowi.
 Tym sposobem wojska Komuny zostały wzięte w dwa ognie.
 Duplat wszedł do kordegardy, gdzie oczekiwał nań Merlin.
 — Dotrzymałeś słowa, masz więc resztę nagrody — rzekł szpieg, wsuwając mu w rękę dziesięć tysięcy franków biletami bankowemi. A teraz ruszaj w pole i ukryj się nim nadejdą wojska inne.
 — Mam uciekać! — zawołał Duplat zdziwiony, — ależ ja potrzebuję powrócić do domu, nie mogę przecież opuścić Paryża w mundurze oficera Komuny.
 — Masz słuszność, więc idź do siebie, zmień skórę i ukryj broń. Łatwo możesz jeszcze dostać się na ulicę Saint-Maur, ale śpiesz się, gdyż za dwie godziny Belleville będzie już w naszych rękach, jak również i okrąg jedenasty i każdy schwytany w mundurze gwardyi narodowej zostanie na miejscu rozstrzelanym.
 Duplat zbladł.