Strona:PL De Montepin - Róża i blanka.pdf/248

 — Nikogo!
 — Dlaczego?
 — Pani od dwóch dni jest chorą. Panienka nie opuszcza jej ani na chwilę. Lekarz był dzisiaj już dwa razy.
 — Na co pani Rollin chora?
 — Nie wiem.
 — A pan Rollin w domu?
 — Niema go; wyjechał.
 — Kiedy powróci?
 — I tego nie wiem.
 Lucyan zaniepokoił się.
 Zostawił bilet wizytowy i udał się do księdza d‘Areynes.
 — Co się stało? — zapytał Raul, spostrzegłszy jego twarz zmienioną.
 — Wracam z ulicy Vaugirard — odrzekł Lucyan głosem drżącym.
 — I zapewne pan Rollin zabronił wstępu... Rozumiem cię...
 — Pan Rollin wyjechał. Nie przyjęto mnie dla tego, że pani Henryka jest chora.
 — Od jak dawna?
 — Od dwóch dni.
 — Któż ci to powiedział?
 — Odźwierna, przytem dodała, że lekarz był dzisiaj już dwa razy: Blanka nie odchodzi od łóżka matki. Myślałem, że ksiądz wie o tem i dla tego przyszedłem zasięgnąć wiadomości bliższych.
 — Nie alarmuj się, moje dziecko — odrzekł ksiądz... Henryka jest nerwową, być może, że po gwałtownej scenie, jaką przed dwoma dniami miała z mężem z powodu interesów pieniężnych, zachorowała ze wzruszenia. Dowiemy się zresztą od jej lekarza, d-ra Germain.
 — A Ksiądz nie mógłby udać się do niej?