Strona:PL De Montepin - Róża i blanka.pdf/28

 — Czyż pan myślisz, że mam skład nowonarodzonych dzieci?
 — Nie, ale mogę wskazać panu miejsce, w którem znajdziesz jedno.
 — Więc pomyślałeś już pan o tem? — zapytał Duplat, zachwycony sprytem Gilberta. — Winszuję, jesteś pan dzielnym!
 — Pomogło mi pewne wspomnienie.
 — Jakie?
 — Przypomniałem sobie pewnego żołnierza, poległego w bitwie pod Montretout i jego żonę, Janinę Rivat.
 Duplat, usłyszawszy to nazwisko, odrazu zrozumiał sytuacyę.
 Powoli przysunął krzesło nim łokciami, złożył pod brodę dłonie i rzekł:
 — Powtarzam: jesteś pan dzielnym... Oddawna już musiałeś ułożyć ten plan. Prawda?
 — W zarysach ogólnych — rzeczywiście; ale Janina Rivat przyszła mi na myśl dopiero przed kilkoma godzinami.
 — Z jakiego powodu?
 — Przypomniałem sobie pewien wypadek, z którego wyprowadziłem wniosek, że powinna odbyć słabość jednocześnie z moją żoną.
 — Wniosek pański był trafny, gdyż rzeczywiście odbyła ją.
 — Miała córkę czy syna?
 — Nie wiem, wiadomo mi tylko, że dziecko to żyje, dowiedziałem się zaś o tem, jak również i o chorobie matki wczoraj wieczorem.
 — Więc Janina Rivat jest chorą?
 — Nawet bardzo niebezpiecznie.
 — W takim razie popełnimy czyn miłosierny