Strona:PL De Montepin - Róża i blanka.pdf/350

bezpiecznie. Skoro nie chcesz nie będę nalegała, lecz w takim razie musisz wyrzec się roboty w domu, gdyż każdy, powierzając ją, zapragnie wiedzieć co potrafisz robić.
 Róża zamyśliła się; była zbyt inteligentną, by nie pojmowała słuszności argumentu Janiny.
 — Więc dobrze, pójdę — odrzekła.
 O godzinie ósmej udały się obie do magazynu przy ulicy Sévre.
 Przełożona zakładu, zobaczywszy artystyczną robotę Róży, bez namysłu powierzyła jej pracę do domu i przyrzekła zapłatę sowitą.
 Obie kobiety miały już byt zabezpieczony, gdy spółka Rollin, Grancey i Duplat postanowiła „uprzątnąć“ Janinę.
 Grancey podjął się przygotować zasadzkę i nie tracąc czasu, zaraz nazajutrz po widzeniu się z Rollinem i Duplątem zabrał się do dzieła.
 Przedewszystlciem należało dowiedzieć się, gdzie mieszka Janina, o której godzinie wychodziła z mieszkania i o której wrcała, następnie obeznać się z naj drobniejszemi szczegółami jej życia i zwyczajami i dopiero posiadając takie wiadomości, ułożyć odpowiedni plan.
 Uprzątnąć kogoś bez wzbudzenia podejrzenia policy! — rzecz niełatwa.
 Niema sensu popełniać zbrodnię nie mając pewności, że uniknie się niebezpieczeństwa.
 Zabić dziś, by jutro pójść pod gilotynę — potrafi każdy głupiec.
 Tak rozumował Grancey, postanawiając działać z jak największą ostrożnością i rozwagą.
 Nie spieszył się też z ułożeniem planu, pojmował bowiem dobrze, że lepiej zwlec nieco, niż pośpiechem narażać sprawę.