Strona:PL De Montepin - Róża i blanka.pdf/371

 Duplat poprócił do Paryża, zjadł śniadanie i udał się pod wskazany adres.
 — Czy masz pan upoważnienie do zasiągnięcia wiadomości? zapytał urzędnik, wysłuchawszy żądania.
 — Ja sam przyniosłem to dziecko do merostwa jedenastego okręgu i podpisałem protokół, mający służyć za metrykę.
 — Pańskie naswisko?
 — Juliusz Servaize?
 — Kiedy to było?
 — 28 maja 1871 r.
 — Czy odszukałeś pan rodziców tego dziecka?
 — Odszukałem ojca.
 — Dla czegóż on sam nie zgłosił się?
 — Przebywa zagranicą.
 — Dobrze... Mech pan spocznie; zaraz zarządzę.
 Wziął regestr z r. 1871, odszukał wskazaną datę i rzekł:
 — Mam... 28 maja... dziecko płci żeńskiej... Róża... złożono przez pp Juliusza Servaize i Merlina...
 — Tak, panie, o nią właśnie chodzi — odrzekł Duplat.
 — Więc chcesz pan wiedzieć co się z nim stało?
 — Tak, panie.
 — Dobrze... Dziecko to zostało powierzone wdowio Leroux mieszkającej w Saint-Maur, pozostawało u niej do piątego roku życia, następnie było odesłane do przytułku, zkąd w dwunastym roku życia oddane na naukę do szkoły infirmerów w Blois w r. 1883, zaś w r. 1883 umieszczone tamże w przytułku w charakterze infirmerki płatnej. Och! Och! — zawołał urzędnik, przerywając czytanie i marszcząc brwi.
 — Czy stało się co? — zapytał Duplat.
 — Stała się rzecz dziwna. Słuchaj pan... Znikła z przytułku d. 20 września i zapewne zmarła, gdyż