Strona:PL De Montepin - Róża i blanka.pdf/67

ryża. Ty zaś jedź dorożką do Graneville, a ztamtąd możesz już dojść pieszo.
 Brama Charenton była strzeżoną przez kompanią strzelców i przez żandarmów.
 Agent wersalski wszedł do biura, przedstawił do wody i uzyskawszy wizę, powrócił do oczekującego w powozie Duplata.
 — Masz papiery w porządku. A teraz ruszaj i nie zapominaj moich rad.
 — Dziękuję ci — odrzekł Duplat i pojechał dalej.
 W godzinę po tej rozmowie, Duplat, złożywszy dziecko u wdowy Leroux i otrzymawszy od niej pokwitowanie, puścił się w drogę do Champigny.
 Ostatnie wypadki paryzkie wiadome już były wszystkim i Duplat co krok spotykał osoby, które przez czas panowania komuny ukrywały się w wioskach sąsiednich, obecnie zaś śpieszyły z powrotem do Paryża.
 Ponieważ przed oblężeniem wysadzono w powietrze most pod Champigny, przeto ex-kapitan zmuszony był przebyć Marnę łodzią.
 Przyjaciółka Duplata, Palmira, była dziewczyną bardzo przystojną, ale dzięki lekkomyślnemu postępowaniu swemu miała opinię opłakaną.
 W Champigny, gdzie mieszkała od pięciu lat, posiadała wielu wielbicieli, a żaden z nich nigdy nie skarżył się na jej surowość, mimo to jednak, choć serce miała otwarte dla wszystkich, zachowała szczerą przyjaźń dla swego pierwszego kochanka, Serwacego Duplat.
 Poznali się w Paryżu przed sześcioma laty i od tego czasu, pomimo osiedlenia się Palmiry w Champigny, widywali się niekiedy.
 Palmira wiedziała o udziale Serwacego w rewolucyi paryzkiej. Widząc się z nim ostatni raz w dniu