Strona:PL Delavigne - Do Napoleona.djvu/16

( 12 )

„Zaznałam cię żołnierzem; dziś władzę monarszą
„Osiągłeś! u Taboru, pamiętne spotkanie,
„Po mnie” rzecze, „w twych dziejach wyryte zostanie:
„Witaj! sławnéj téj walki jestem siostrą starszą.

„U podnóża piramid, śród ażardów tylu,
„Mężnie zdobyte, tobiem, winna imie moje.
„Ja pyszne Izmaela widziałam zawoje,
„Deptane od twych koni, nad brzegami Nilu.
„Nauka pod twą tarczę schroniła swe syny,
„Gdy nieme Teb i Memfis badali ruiny.
„A ieśliś się obłąkał w zapędzie chwalebnym,
 „Smiałego orła wzór naśladowałeś,
„Co górnym lotem ginie w przestworze podniebnym:
 „Tak jak on, światła szukałeś.

„Chciałeś je potém berłem potłumić żelazném:
„Drżyj. Widzę że już gaśnie twa gwiazda ściemniała.
„Słabnie siła, gdy wzgardzi wędzidłem przyjazném;
„Kończy się twe królestwo! przeminęła chwała!”