Strona:PL Doyle - Świat w letargu.pdf/139

 Challenger roześmiał się i potarł ręce.
 — Zaczynam rozumieć — rzekł — a więc pan czytał ten list dziś zrana?
 — Tak jest.
 — I natychmiast pojechał pan, aby uzyskać interview ze mną?
 — Tak jest.
 — Nie zauważył pan nic szczególnego w podróży?
 — Owszem, jeśli mam wyznać prawdę, to wszyscy wokół wydawali mi się bardziej ożywieni, niż zwykle i jakby serdeczniejsi. Tragarz zaczął mi opowiadać jakąś historję, co zdarzyło mi się pierwszy raz w Anglji.
 — I nic więcej?
 — Nie, nic coby mi utkwiło w pamięci.
 — Niech mi pan teraz powie, o której godzinie wyjechał pan z dworca Victoria?
 Amerykanin uśmiechnął się.
 — Przyjechałem tutaj, aby wybadać pana, profesorze, tymczasem pan odmienił nasze role i oto ja jestem badany.
 — Sprawa ta bardzo mnie interesuje. Pamięta pan godzinę odjazdu?