Strona:PL Doyle - Czarny Piotr.djvu/18

dawać się mogło, iż się jest na okręcie. Było to urządzone jak pokój kapitana, przy ścianach stały ławki i kufry, na ścianach wisiały mapy lądów i mórz, i wizerunek statku “Sea Unicorn”, a na półce ściennej stał cały rząd oprawionych dzienników okrętowych. Pomiędzy tymi wszystkimi sprzętami wisiał na ścianie kapitan sam. Twarz była okropnie wykrzywiona i zmieniona, a potężna kudłata broda wzniesiona była sztywnie w górę. Szeroka pierś jego przebita była żelazną harpuna, która tkwiła jeszcze głęboko w ścianie. Był nakłuty jak chrząszcz na kartonie. Naturalnie, że był kompletnie nieżywym, i to już od owej chwili, w której wydał ów krzyk przeraźliwy.
 Znam pańską metodę, panie Holmes i ją też zastosowałem. Zanim pozwoliłem ruszyć cośkolwiek, zbadałem bardzo starannie podłoże w pokoju i poza pokojem, lecz nie było żadnych śladów nóg.
 — To znaczy, że nie widziałeś pan żadnych?
 — Zapewniam pana, iż nie było ich wcale.
 — Mój drogi Hopkinsie, niejedną już zbadałem zbrodnię, lecz nie znalazłem nigdy, by popełniło ją jakie latające stworzenie. Jak długo zbrodniarze poruszają się jeszcze na