Strona:PL Doyle - Obcięte uszy.pdf/40

przedstawiała wówczas, gdy nas prosił o pomoc. No, ale wartoby się teraz dowiedzieć — mówił dalej — co miał do powiedzenia Browner. Zeznania jego odstenografowano i jest to dla nas bardzo ważne, bo protokół zawiera jego własne słowa.
 Holmes, powiedziawszy to, wziął do rąk przysłane mu papiery i począł na głos czytać:
 “Mam wiele, bardzo wiele do powiedzenia. Pragnę złożyć bardzo obszerne wyznanie i jest mi obojętnem, czy potem zamkniecie mnie, czy wypuścicie na wolność. Przedewszystkiem że od chwili spełnienia czynu wcale jeszcze oka nie zmrużyłem i nie mam też nadziei, że się kiedykolwiek uspokoję, że przestanę myśleć o tem, co się stało. Mam ciągle przed oczyma ich oboje; oboje prześladują mnie niemiłosiernie na każdym kroku. On patrzy na mnie z nienawiścią i gniewem, jak nieprzejednany wróg, ona zaś z wyrazem okropnego przerażenia i rozpaczy. Ona, to niewinne dziecię, miała powód do przerażenia, gdy z oblicza swego męża wyczytała śmierć. Ale winna tu jest wszystkiemu Sara i ją spotkać był winien los, który mnie teraz spotyka. Ona to złamała mi życie! Nie mam zamiaru uniewinniać się. Począłem znowu pić, począłem grzęznąć na nowo w obrzydliwe bagno pijaństwa, jak to przed tem czyniłem, ona starała się mnie wydobyć z tego nałogu i byłbym z pewnością był miał w niej dobrego przyjaciela i podporę w walce z moim nałogiem, gdyby była nigdy nie prze-