Strona:PL Doyle - W sieci spisku.pdf/132

A więc sądzisz pan rzeczywiście, że pańskie sprawy prywatne nie mają dla mnie żadnego znaczenia?
 — Nie mogę sobie wyobrazić, dlaczego najjaśniejszy pan może się niemi zajmować.
 — Powiedz mi pan, kto jest pańskim dziadem stryjecznym?
 — Kardynał de Laval-Montmorency.
 — A gdzie przebywa?
 — W Niemczech.
 — Zamiast zasiadać na stolcu biskupim w Paryżu, gdziebym go chciał widzieć. A kto jest pańskim bratem ciotecznym?
 — Książę Rohan.
 — Gdzie mieszka?
 — W Londynie.
 — Tak, w Londynie, a nie w Tuilerjach, gdzie mógłby przecież mieć wszystko, czegoby tylko zapragnął. Czy ja, gdybym został z tronu zrzucony i wygnany z kraju, jak Burboni, miałbym także takich wiernych zwolenników, jak oni? Czy towarzyszyliby mi na wygnaniu i wytrwaliby przy mnie aż do mego powrotu na tron Francji? Chodź pan tu, marszałku Berthier!
 I pociągnął za ucho swego ulubieńca. Była to u niego największa oznaka czułości.
 — Czy mógłbym liczyć na ciebie, hultaju?
 — Nie wiem, o czem mowa, najjaśniejszy panie.
 Rozmowa moja z cesarzem była dotychczas tak cicha, że obecni nie mogli jej słyszeć; teraz jednak słuchali z uwagą, co Berthier odpowie.
 — Gdyby mnie z Francji wypędzono, czy pan towarzyszyłby mi na wygnaniu?
 — Nie, najjaśniejszy panie.