Strona:PL Doyle - Z przygód Sherlocka Holmesa. T 1.djvu/115

ciela tak ponurej, a brwi jego tak zmarszczonych, jak to było, kiedyśmy wracali z miejsca poszukiwań. Przeszliśmy kilka razy po łące, ale ani Miss Stoner, ani ja, nie chcieliśmy przerywać jego zamyślenia, aż on sam ocknął się z przykrych myśli.
 — Jest bardzo ważną rzeczą, Miss Stoner, przemówił, że pani powinna bezwzględnie stosować się do moich rad, pod każdym względem.
 — Najzupełniej tak uczynię.
 — Sprawa jest za poważna, aby się wahać. Życie pani może od tego zależeć, czy się pani na to zgodzi.
 — Zapewniam pana, że się zdaję na pana zupełnie.
 — Po pierwsze, mój przyjaciel i ja musimy przepędzić noc w pokoju pani.
 Miss Stoner i ja wypatrzyliśmy się na niego ze zdziwieniem.
 — Tak, to musi tak być. Pozwoli pani wyjaśnić tę rzecz. Zdaje mi się, że tam jest wiejska gospoda.
 — Tak, pod Koroną.
 — Bardzo dobrze. Okna pani można stamtąd widzieć?
 — Pewnie.
 — Musi się pani zamknąć w swoim pokoju pod pozorem bolu zębów, kiedy ojczym pani