Strona:PL Doyle - Z przygód Sherlocka Holmesa. T 1.djvu/148

 — Uważaliśmy to za niepotrzebne.
 — Nie trzymacie panowie psa?
 — Tak, ale on jest uwiązany na łańcuchu po drugiej stronie domu.
 — Kiedy służący idą spać?
 — Około dziesiątej.
 — Sądzę, że Wiliam zwykle o tej godzinie był także w łóżku.
 — Tak.
 — Szczególne, że właśnie tej nocy on miał być na nogach. Teraz byłbym bardzo szczęśliwy, gdybyś pan, Mr. Cunningham, był tak łaskaw oprowadzić nas po swoim domu.
 Kurytarz wyłożony kamiennemi płytami z odgałęzieniem tylnem do kuchni, prowadził przez drewniane schody aż na pierwsze piętro domu. Wychodził na przeciw drugich bardziej ozdobnych schodów, które wiodły z sieni frontowej. Opodal tego wyjścia były drzwi do bawialni i kilku sypialni, a między niemi sypialni Mr. Cunninghama i jego syna. Holmes szedł powoli, zwracając baczną uwagę na architekturę domu. Mogłem wyczytać z jego twarzy, że był na dobrym tropie, a mimo tego nie mogłem sobie ostatecznie wyobrazić, w jakim kierunku prowadziły go jego wnioski.
 — Łaskawy panie, rzekł Mr. Cunningham z pewną niecierpliwością, to pewnie zupełnie niepotrzebne. To jest mój pokój przy końcu