Strona:PL Doyle - Z przygód Sherlocka Holmesa. T 1.djvu/24

 Oczy człowieka tego zabłysnęły ogniem.
 — „Nigdy“, napisał po grecku na tabliczce.
 — Pod żadnym warunkiem? zapytałem na rozkaz naszego tyrana.
 — Tylko wtedy, gdy da jej ślub w mojej obecności kapłan grecki, którego znam.
 Stary zachichotał się zjadliwie.
 — Wiesz, co ciebie czeka?
 — Nie dbam wcale o siebie.
 Tego rodzaju były pytania i odpowiedzi, które tworzyły naszą dziwną na pół mówioną, na pół pisaną rozmowę. Ciągle musiałem go pytać, czy zgodzi się i podpisze dokument. Ciągle otrzymywałem tę samą odmowną odpowiedź. Lecz szybko wpadłem na szczęśliwą myśl. Zacząłem od siebie dodawać małe zdanie do każdego pytania, z początku niewinne, aby się przekonać, czy kto z moich towarzyszy się na tem połapie, a gdy zobaczyłem, że oni nie zwrócili na to uwagi, zapuściłem się w niebezpieczniejszą grę. Rozmowa nasza toczyła się ten sposób:
 — Uporem tym nic dobrego nie zrobisz. Kto pan jesteś?
 — Nie troszczę się o to. Cudzoziemiec w Londynie.
 — Skutki weźmiesz na siebie. Jak długo pan tu przebywasz?
 — Niech tak będzie. Od trzech tygodni.