Strona:PL Doyle - Z przygód Sherlocka Holmesa. T 1.djvu/25

 — Majątek nie będzie nigdy twoim. Co panu jest?
 — Nie pójdzie w ręce łotrów. Oni mnie morzą głodem.
 — Pójdziesz wolno, jeżeli podpiszesz. Jak się pan nazywasz?
 — Nie podpiszę nigdy. Kratides.
 — Zobaczysz ją, jeżeli podpiszesz. Skąd pan jesteś?
 — Więc nigdy jej nie zobaczę. Z Aten.
 Jeszcze 5 minut, Mr. Holmes, a wyciągnąłbym całą tajemnicę popod ich nosem. Najbliższe moje pytanie wyjaśniłoby może całą sprawę, gdy w tej chwili drzwi się otworzyły i jakaś kobieta weszła do pokoju. Nie mogłem widzieć jej dość wyraźnie i nie wiem nic więcej, jak to, że była wysoka, powabna, o czarnych włosach i ubrana w jakąś powłóczystą białą suknię.
 — Haroldzie! przemówiła po angielsku obcym akcentem. Nie mogłam dłużej pozostać. Tam tak samotnie, że tylko — o! mój Boże! to jest Paweł!
 Te ostatnie słowa wypowiedziała po grecku i w tej samej chwili więzień konwulsyjnym wysiłkiem zdarł plaster z ust i wykrzyknąwszy „Zofia! Zofia!“ rzucił się w objęcia kobiety. Uścisk ich trwał tylko chwilę, bo młodszy pochwycił kobietę i wypchnął ją z pokoju,